Tot nu toe is kunstmatige intelligentie vooral met onze menselijke taal bezig, maar er wordt al gewerkt aan het begrijpen van de ‘talen’ van dieren. Eens goed luisteren naar de dieren kan onze menselijke arrogantie misschien wat indammen.
‘Als je me nu niet eten geeft, verstik ik je in je slaap’. Nee, hier is niet je opstandige puber of boze man aan het woord, maar je kat. Het zijn woorden die we nu nog niet van poes Minoes kunnen horen, er klinkt alleen een klaaglijk, langgerekt gemauw. Maar de techniek staat voor niets: in de nabije toekomst krijgen we een heuse vertaal-app voor dieren.
Natuurlijk is er al sinds wij mensen het wilde dier hebben gedomesticeerd enige vorm van communicatie tussen mens en dier. Een beetje hond snapt met behulp van wat brokjes de woorden ‘zit’ en ‘af’. De slimmere mensapen en dolfijnen kunnen met symbolen en zelfs eenvoudige interfaces met ons de interactie aangaan. Maar echt verstaan en begrijpen wat er wordt gezegd, laat staan terugpraten in de ‘eigen’ taal van het dier, dat bestaat nog niet. Dankzij kunstmatige intelligentie en machine learning komt zo’n vertaal-app voor dieren steeds dichterbij.
Het zal voor de arrogante mens even slikken zijn. Wij mensen gaan prat op onze taal, het is wat ons menselijk en bijzonder maakt. Slimme algoritmes beheersen onze taal al steeds beter. Sommige robo-journalistiek is al bijna niet meer van ‘echte journalistiek’ te onderscheiden. Zelfs deze column zou prima door een knap botje kunnen zijn geschreven. Maar bij deze vormen van kunstmatige intelligentie kunnen we in ieder geval nog tevreden constateren dat het op ons is gebaseerd. Onze taal, onze data, onze grootsheid. Als straks de dieren meedoen, dan kan dat heel ontnuchterend werken.
Dieren hebben misschien wel meer interessante dingen te vertellen dan wij. Unieke inzichten over wat echt belangrijk is in het leven. Of een rijke cultuur vol onontdekte schoonheid en verwondering. Een beetje zelflerend algoritme laat straks die saaie mens links liggen en neemt het dier als inspiratiebron.
Ik hoop met name dat een vertaal-app ons helpt de verbinding te leggen met de dieren. Ons doet inzien dat we onderdeel zijn van het dierenrijk, in plaats van dat we erboven staan. Een gemeenschappelijk taal kan helpen die verbinding te creëren. Het helpt ons hopelijk alle levende wezens, niet alleen wij homo sapiens, te beschermen. En anders geeft het ons hopelijk eindelijk antwoord op de eeuwige vraag of wij de kat als huisdier hebben, of dat de kat ons houdt als domme bedienden.
* Dit artikel verscheen eerder in het novembernummer van Emerce magazine (#192).
Over de auteur: Brechtje de Leij is Mobile strategist bij B-Digitized.
Op de hoogte blijven van het laatste nieuws binnen je vakgebied? Volg Emerce dan ook op social: LinkedIn, Twitter en Facebook.